Kas, deel tswai

De pakker van de nui kas hat d’r Mitch mit zieng doater eróp braad. Noa ’t sjloftsimmer. Doa ligke ze noen. ’t D’rhin kieke vingt aa.
‘Mörje junt vier wieër mit kieke,’ zeët d’r Mitch teëje ’t Angela.
Zieng doater zuet ins.
‘Iech bin benuid wie lang dat kieke doert.’
Ze drinke ziech ing tas kaffieë. Da vange ze aa mit oespakke. Plekband, plastic, papier. Besjrievónge. Jroeëse doeëze, dues-jer. Sjroeve, klempjer. D’r Mitch sjtrekt ziech ins d’r ruk.
‘Mós dat allenäu in ing kas?’
’t Angela duit de verpakkónge in ing tuut.
‘Losse vier mörje wieër joa. Óp d’r zamsdieg hant vier mieë tsiet.’
‘Doe has reët. Da kanne vier nog ing tsiet d’rhin kieke.’
’t Aovends jeet bij d’r Mitch d’r tillefoon.
‘Hei mit d’r Marcel. Wie is ’t Mitch?’
’Jód.’
‘Óch mit de kas?’
‘Wiezoeë mit de kas?’
’Vier hauwe tsouwvellieg ’t Angela an d’r tillefoon. ’t Hat ’t ós vertseld van de kas. En dat-s doe zieër besjeftiegd bis mit ’t kieke d’rhin. Wie vings te wen ’t Fia en iech diech mörje ing hank kome helpe?’
An de anger zie is ’t effe sjtil. Da inne brul.
‘Jeeeeeeëëërrrrr!’
Vöal woeëd nit jekald. D’r Mitch hool zofort óp mit kieke. D’r daag d’rnoa neëme ze ziech de tsiet. Noa tswai sjtond sjteet de kas oane dure. Die mósse nog dri. Ing sjtond d’rnoa zunt de dure aafjehange. Noen kome ze d’rhinger dat de puet verjaese zunt. Mit veer man drieëne ze de kas. Nog ing sjtond. De kas sjteet wasserwoag. D’r Marcel duit ziech de kneie reët.
‘’t Jong jesjmierd.’
D’r Mitch kiekt ‘m mit inne roeë kop aa.
‘Dat junt vier noen doeë. Sjmiere.’
‘Mit sjmaach,’ zuet ’t Angela.
’t Fia laacht ins.
‘Wienieë junt uur werm. Noa ‘t jesjef?’
D’r Mitch nimt inne sjloek.
‘D’r elfde van d’r elfde.’
Ze kieke nog ing tsiet noa de kas. Mit vöal sjpas.