Chartres

 

Va wieds kan me ze zieë de tuur van de kathedraal. Óp inne huevel. Ing van de bekankdste kathedrale. Jebouwd in ’t tswelfde en drutsingde joarhónged. E weltwónger weëd ze jeneumd. Durch de jebrankdsjilderde vinstere sjiengt ’t blauw Chartreslit eri. Oes de janse welt kome lu dat bekieke. Midde in de kathedraal is e labyrinth. In de sjtad zunt nog mieë bouwwerke oes de Middeljoarhóngede. E tsugs-je vieët rónk.  Inne rónkjank wie durch e sjilderij. Mit sjtroase en brugke. Vöal boeselender vare mit. D’r man van ’t tsugs-je zeët, dat d’r oeslek in ’t Franzueziesj is. Heë zal zörje dat  nit tse flot jekald weëd. Inne Hollender meent, dat heë ’t benke zicher mit inne vinger deed rónkdrieëne. De lu laache ins. Versjtoa is óch nit zoeë wiechtieg. Doa sjteet jenóg i reesbucher. En wat tse zieë is, is zoeë sjun, dat ’t nit vöal oeslek broecht.

Van d’r mörje bis d’r oavend is betrieb. Ing sjtad mit ’t karakter van e dörp. Óp d’r rank va wirkliegheet en vervloage tsiete. Alle meuglieje sjpröach huet me. Lu va jónk bis oad tsirkele durch de sjtad. Óp de trappe en muursjer rónk de kathedraal zitse ze. Jietaarmoeziek klinkt. Sjpanjaarde danse inne volksdans. De terrasse völle ziech.

Óp d’r zamsdieg-oavend sjtreume hóngeddoezende lu de sjtad binne. In d’r duuster is ee jroeës litsjpektakel mit lampe, vuur en moeziek. Artieste sjweëve durch de loeët an kabele. Danse langs d’r jieëvel van de kathedraal eróp. De bouwwerke i meersjens klure en littseechnoenge.

Óp d’r zóndieg weëd al van ’t sjpektakel ópjeruumd. De lu blieve kome. Hei bij wat oeëts jebouwd woeëd als tseeche va verzets teëje de mach en de oesnótsoeng durch d’r adel. Noa al die joarhóngede sjteet ’t nog reët. De tseechens van de tsiet moale de moere. Ze verbinge nog ummer lu. Wen ze noa heem junt, kanne ze de tuur nog lang zieë. Tswai potlued wieze in de loeët. Ze sjrieve ing jejsjiechte.
Himmelskloar.