Foesbalvrauwlu

Inne brul van d’r Joeëhan woar jenóg. Noa elf oer ’t oavends. De vrauwlu sjtunt in de finale.
‘Mieë hant vier nit nuedieg. Ing jool.’
‘’t Dong ’t jraad,’ zeët ’t Lies.
‘Joa vrauw, ’t woar nit jód.’
‘Nit jód? Doe kans óch zage prul.’
‘Ós vrauwlu zunt richtieje foesballere. Dat is jinne prul. Ze haode vol. Jeëve ziech jans. Hant kondietsiejoeën.’
’Joa man, ze kempfe.’
‘En iech mós tsouwjeëve. Ze hant óch jeluk.’  
‘Joeëhan, ’t zunt sjtink-sjtivvele.’
‘Woarum broechs te doch ummer zoeng wöad? ‘t Jeet uvver ós vrauwlu. Doa zunt vier sjtoots óp.’
‘Miene leve man. Dat zunt nit mieng wöad. Dat zunt de dieng.’
‘Wienieë han iech die jezaad?’
‘Mit ’t foesballe.’
‘Noen?’
‘Nae, wen de Duutsje sjpille.’
D’r Joeëhan sjwiegt. Kiekt zieng vrauw mit jroeëse oge aa. Wat mós heë hei óp zage?
‘Sjwieg mar, miene leve man. ’t Is ejaal. Zoeë zunt die ummer Weltmeister woeëde.’ ‘Iech hod diech draa, Lies.’
Het kiekt noa d’r plavong.
‘Da mósse vier óch jet van oranje óphange.’
‘Doa kanne vier noen doch mit aavange.’
’Zoeë sjpieë nog? Dat zitst allenäu in ing doeës óp d’r zölder.’
‘Da pak iech jet van oranje oes de kas.’
Heë leuft noa de kas. ’t Lies laacht.
‘Iech wees al besjeed. Iech hol de jleës-jer in de kuche.’
D’r Joeëhan zetst ing flesj oranjebitter óp d’r dusj. Sjud de jleës-jer vol.
‘Óp d’r zóndieg.’
Bekiekt ziech ‘t jleës-je.
‘Jeweun kling en jroeës zieë. Ós foesbalvrauwlu.’
’t Lies laacht.
‘Besjaide en meister.’
’t Bliet nit bij inne klinge. Mar in de flesj bliet jenóg vuur d’r zóndieg.