Links, reëts

Mit de erm in de loeët kunt d’r Joeëhan eri.
‘Lies, noen han iech de tswaide sjpriets.’
‘Dat zien iech. Doe bis jans sjprietsieg.’
‘Jód jezieë. Noen kan iech al jet oes d’r bubble kome.’
‘En e bis-je in de wólke, wa Joeëhan.’
‘Joa Lies. Vier junt los. D’r oranje-foesbal sjteet vuur de duur. De Hollender junt ’t jans maache.’
‘Dat zaat-s te van ’t songfestival óch. Mar dat vool doch teëje. Plaatsj urjens in de tswantsieg.’
‘Ein bisschen Frieden,’ vingt e aa tse zinge.
‘Dat is doch al jet oes de auw doeës.’
‘Ejaal, ’t is inne evergreen. Ummer jreun, zoeëwie e foesbalveld. Sjpringleëvend. Zoeë lidje bliet.’
‘En wat vongs te da, wat va dis joar bliet?’
Heë sjnapt ziech ’t Lieza bij d’r erm. Vingt werm aa tse zinge.
‘Vier junt noa links, vier junt noa reëts.’
’t Lieza laacht ins.
‘ Sjprietsieg en wietsieg wa, Joeëhan.’
‘Joa, vrauw. Evergreen.’
‘Joa, man jraas…jrung.’
‘En oranje…. bitter, Lies. Um tse viere!’