Bucher

Inne jode herfsdaag. Klure juuche oes beum en sjtruuch. Tuen roesje langs bleër. Aavank van d’r oktober. Druegt ’t naas van d’r tseptembermond. De middiegtem-peratoer keurt de hoed. ’t Bertie en d’r Wiel jenisse ‘t kluresjpel en de noajoarsklanke. Ze maache inne sjpatseerjank durch dat herfskonzeët.
Bij de sjoeël hure ze kingersjtimme. Vroeë klinke ze ónger ing bloa loeët. Ze sjpieële óp d’r sjoeëlplai. Bouwe hutte. Losse  inne vliejer óp. In d’r boom midde óp d’r plai zitse kinger. Ze zinge e lid uvver vuejel en blomme. Óp de tejele kniete ze sjpore va dere. ’t Bertie en d’r Wiel blieve an de poats sjtoa. E plakaat hingt draa. ‘Kinderboekenweek’ sjteet dróp, ‘Dieren en natuur – Gi-ga-groen.’
‘’t Jeet uvver de natoer,’ zeët ’t Bertie.
D’r Wiel wiest noa de loeët.
‘D’r richtieje daag um mit de kingerbucherwaech aa tse vange.’
Ze lofe durch. An de roet van ’t bucherjesjef is jet jesjraeve uvver leëze. ’t Is va leëvensweëd. ’t Vingt aa bij de kinger.
Ze junt eri. Doa zunt jenóg bucher um i tse moeze. Ze zukke ziech jet oes. Vuur de klingkinger. Ze kome zóndieg óp bezuk. D’r Wiel zal besjtimd vuurleëze.
‘Da kom iech nit oes de jewunde.’ Heë kiekt ins noa ’t Bertie. ‘En dat hilt ós doch óp de bee, wa vrauw. Leëvensweëd. Zicher bij de kinger vingt ’t aa.’
’t Bertie knikt ins mit inne laach.
‘Joa meester.’
Óch d’r Wiel knikt.
‘Joa, gi-ga-groen. Noa al die joare noen i herfskluur.’
Ze junt noa heem. Erm in erm mit de bucher.