Mód

Veer keëtse in inne krans. Ze sjtunt werm veëdieg. An d’r sjloes van e joar. D’r pap sjtikt de ieëtsjte keëts aa. Lit en wermde. Óp waeg noa jeboare weëde. Nui leëve. E kink bringer va leëvensvräud. De vlam van de keëts sjpeielt ziech in de vinster noa d’r jaad. D’r pap kiekt d’rhin. ’t Leëve an duur en binne verbinge ziech. I jedanke ziet e zieng klingkinger in d’r jaad sjpieële. Binnekóts kunt e kinke d’rbij. Nui leëve. Óp waeg noa krismes. Hofnoeng i duustere tsiete.
De klok sjleet  vuur de sjtond. Jans jet kiere zunt de jewieëter ópjetrókke. Va vadder óp zoon. Dizze zommer sjtong ze óp eemoal sjtil. Ze koam óp oam. Mit nui redjer en jesjmierd. Veëdieg vuur de klingkinger um de jewieëter óp tse trekke. Hön zóndieg-middieje. D’r tiek va de tsiet.
D’r pap kiekt nog ins eroes. ’t Broen va wingende bleer. Jeet óp in d’r sjiemer. De vlam tseechent ziech ummer mieë aaf in de roet.
D’r pap drieënt ziech um. Noa ’t jreun van d’r krans. ’t Ieëwieje leëve. Joa kinger weëde jeboare. ’t Jieët mód. Leëvensmód.