‘'Opening’

‘Weëd ’t nit ins tsiet vuur e nui hemme, Joeëhan. Mit kótte mäusjer?’
’t Is al jans jet daag sjun weer. En ’t Lieza vingt dat ziene man werm ins e nui zommer hemme kan krieje. Vuur d’r Joeëhan broecht dat nit e zoeë. Mar wen zieng vrauw dat vingt, wil e doa waal a mit doeë. Ze junt noa e jroeës waarjesjef. ’t Lieza moest tusje de hemmets. De jedanke van d’r Joeëhan weëd durch jet angesj jevange. Heë ziet e sjtuk wieër d’r Thei. Heë kent ‘m van d’r hoarsjniejer. Ing klaagvót. Deë jeer jet aa tse merke hat. Heë sjteet bij de óngerwaesj. Ing vrauw van ’t jesjef kunt noa ‘m tsouw.
‘Juffrauw iech zuk ing óngerbóks. Iech hauw jeer ing wiese mit kótte piefjer.’
‘Mit of oane ‘opening’, zeët ze.
Effe is ’t sjtil. D’r Thei wees nit wat e mós zage. Jesjpanne loestert d’r Joeëhan mit. ‘Joa,’ klinkt ’t nit al tse uvvertsuugd.
‘Die hant vier alling mit lang piefjer.’
‘Iech wil jraad kótte.’
‘Die hant vier alling i sjwatse. En da oane ‘opening’.
’t Lieza sjteet mit e hemme i jen heng.
‘Wie vings te ’t ?’
D’r Joeëhan vingt ’t allang jód. Heë knikt. Ziene andach jeet jans noa de óngerbókse. D’r Thei leuft noa de kassa mit tswai sjwatse óngerbókse. Oane ‘opening’. Heë rechent aaf. Verjeest e tuutsje tse vroage. D’r Joeëhan kunt noen óch bij de kassa. ‘Has te de richtieje moas?’  
D’r Thei sjrekt. Ziet d’r laach van d’r Joeëhan. Duit de bókse in ’t hemme en maat ziech voet.
’t Lieza sjtuest ziene man aa.
‘Doe bis doch ing auw sjóts.’
‘Nog ummer besser wie ing klaagvót,’ zeët d’r Joeëhan.
Óp d’r tserukwaeg lofe ze langs d’r  hoarsjniejer. ‘Geopend’ sjteet óp de duur. D’r Joeëhan laacht ins.
‘Heë hauw ze besser hei kanne jelde. Mit ‘opening’.’  
Óch ’t Lieza laacht.
‘Auw pief.’