(laat u voorlezen!)


Deel vunnef

 

Sjöaf

In de klas sjteet noen óch inne krisboom. Óp inne jroeëse dusj d'rneëver is inne sjtal jebouwd va sjtrue en hoots. Maria en Jozef sjtunt drin. In inne ek d'r aos en d'r eëzel. De krib is leëg. 't Kinke is nog nit jeboare. Óch d'r bezuk is nit doa. Die bilder sjtunt óp de vinsterbank. Tse wade óp 't krisfes.
D'r meester zitst in d'r jroeëse vertselsjtool.
'Meester, maache vier hu de keëtse nit aa? 't Is al de dreide waech. Drei keëtse,' zeët d'r Gideon.
'Nae, dat zouw tse jevierlieg zieë.'
'Jevierlieg?'
D'r Gideon sjnapt 't nit.
'Gideon, vier kanne de keëtse nit losse brenne, wen vier voet zunt.'
'Voet?'
'Joa, vier junt noen urjens hin.'
'Woahin?'
'Dat zaan iech nog nit. Dieng mam jeet óch mit. En d'r pap van 't Anke. Dat han iech mit hön aafjekald. Die sjtunt óp d'r jank tse wade. Koom, jes aa, sjalle um, mutsje óp.'
De kinger wisse nit wat ze hure. Wat zunt ze nuisjierieg. Hinger de sjoeël leuft inne waeg noa de velder i. 't Anke verzukt 't bij ziene pap um tse wisse tse kome woa ze hin junt. Deë sjud mit d'r kop. Wen ze e sjtuk jelofe hant, zeët d'r meester: 'Uur móst ins jód loestere. Da kant uur hure woa vier hin junt.'
Ze blieve sjtil sjtoa. En loestere. In 't roesje van d'r wink hure ze jet. Mar wat zouw 't zieë?
'Iech wees 't,' ruft d'r Luuk, 'e sjoaf.'
Noen hure de anger kinger 't óch. D'r meester wiest.
'Jód jehoeëd Luuk. Vier junt noa de sjöaf. Die zie oes.'
Wie kótterbij ze kome, wie duudliejer de sjöaf tse hure zunt. D'r hiert sjteet al tse wade. Heë winkt mit d'r kuul. Tswai hung ligke an zieng vus.
'Daag kinger. Hat 'r miech jevónge?'
'Vier hant de sjöaf jehoeëd,' zeët d'r Gideon.
De kinger darve de sjöaf keure. D'r Patrick deed ze noa. Heë ruft kaihel: 'Bè.' De anger kinger dunt 'm noa.
'Zies te hiert,' zeët d'r meester, 'iech han óch sjöaf in de klas.'
'Boe,' ruft d'r Gideon.'
'En ing kauw,' laacht zieng mam.
Ze sjpatsere nog e sjtuk mit d'r hiert mit. Heë bringt zieng dere noa e anger veld. De hung haode de sjöaf bijenee. Vuurdat ze tseruk noa sjoeël junt, krient de kinger van d'r hiert allenäu e sjtuks-je wol. Dat hat e i ziene rukzak zitse.
'De wol kent uur in d'r krissjtal legke.'
De zon sjteet neer an de loeët. Ze winke noa d'r hiert. Heë jrust hön mit d'r hód in ing hank.
In de klas legke de kinger 't sjtuks-je wol in hön kes-je.  
D'r meester pakt de jietaar.
''t Kinke zal 't werm han.'
Heë zetst ziech óp d'r vertselsjtool. De mam van d'r Gideon en d'r pap van 't  Anke sjtaeche tsezame de drei keëtse aa. D'r meester zingt werm e sjtuk oes 't krismeersje. Heë hat 't óch noen jet je-enderd.

 

urjens hei nit wied va dan
dat vertselt ziech rónk jans jauw
bij de velder woeënt mit vräud
inne 'sjoafehierteman'
sjöafjer huie is zie hats
mar 't krissjoaf ziene sjats

 

krissjoaf dreëgt vuur ós d'r vrid
bringt de lü wie diech en miech
wermde vräud i wölle vacht
doarum is dis tsiet zoeë sjun
zoeë sjun, zoeë sjun, zoeë sjun vol krismes-vacht 2x