De site bestaat in 2021 15 jaar!

Om dit te vieren leveren deze gasten een bijdrage:

 

 

 

LOEK VAN DE WEIJER
         

 

Loek van de Weijer

 

d’r Noeëtekraacher               

 

Wens te in de klankstad Kirchroa jeboare bis, weëd van diech verwaad dats te jet va moeziek in diech has. Bij miech koam jeluklieg óch moeziek oes ’t wikkelkinks-liefje. Iech hauw mie sjtimsje al jód losse hure, nog vuurdat iech als Kirchröadsjer woeët i-jesjrève. Evver wen iech óp mieng ieëtsje leëvensjoare tserukkiek, wees iech dat mit dat a-moeziekaliesj jekeëks nuus woar aa tse vange. Doch hat de moeziek ing sjun rol jesjpild in mie leëve. Alle meujlieje insjtroemente han iech als kink besjpild. Va blokfleut en mónkmonneka bis piano.  

Noadat iech bij d’r ‘jietaarmeester’ van de lieëjere sjoeël de ieëtste noeëte va do-re-mi-fa-sol in ‘t köpje kroog jeduid, kank iech miech mit jód fatsoen aamelde bij ’t “Jeugdcorps Holz”. Mit blikke tromme, inne xylofoon, dikke tsiem en vaan, jónge vier als jöngs-jer van ’t vieëdel Hoots van ’t ee blikke trommekonkoer noa ’t angert. Inne auwere sjoeëlkammeraad oes de “Auw Harmonie” lieret ós ’t “roffeltje va vijf” en d’r lokmarsj óp de leëg blikke van de sjpiesfabriek Limburgia. En dat loeënet ziech. Vier jewone uvveral d’r ieëtsjte pries. Zouw dat dan vuur miech als trommesjleëjer doch nog d’r aavank weëde van ing moeziekaliesje karjeer?
Mit richtieje noeëte kroog iech ieëtsj joare doanoa tse maache wie iech mit inne kammeraad deë óch jee talent vuur moeziek hauw, jevroagd woeët um “vrijwilliger” tse weëde bij ’t W.M.C.  D’r konkoer zoeëwie vier ’t ‘Wereld Muziek Concours’ i Kirchroa neumete woar in de 60 en 70-er joare nog jemuutlieg. Iech maachet deel oes van de Rodahal-kommissiejoeën woarin haupzechlieg vuursjtandsmitjelieder van moeziekveraine oes Kirchroa woare vertroane. Mieng ópjaaf als handlenger, óppaser en kaffieëzetser hauw winnieg mit de moeziek an ziech tse doeë. Mieng moeziekrol woeët ieëtsj duudlieg in ing ‘anekdote’ die iech vuur d’r radio han vertseld. Inne journaliest van de K.R.O. koam dökser in ós kommissiejoeënslokaal, woa mit de zemplieje lu die ziech doa ummer verlofete, serieus uvver moeziek en nit zoeë serieus uvver anger, mieëtstens wietsieje zaachens woeët vertseld.
Zoeë woeët óch e interview mit miech vuur d’r radio jerejeld. Iech han  vertseld uvver mie werk als handlenger van ’t W.M.C. in de Rodahal, zoeëwie óch ’t ring-kere van d’r konzeëtzaal, sjpieë in d’r oavend noa de oesveuroeng van d’r “Notenkraker”.   
 
 
 
 
Vöal haof noeëte han iech doe, al kerend bijeneeverzammeld. Sjtat die voet tse werpe, han iech die in ing tuut mit noa heem jenoame. Joare sjpieëder, wie iech dan doch nog ónverwaads óp de moezieksjoeël han jezèse, nè nit als daachdekker evvel serieus als mitjelied van ing sjpaskapel, han iech die haof noeëte nog kanne jebroeche vuur de biendoeng va “fa-kruutse” en “si-bemolle”. Ech vöal sjpas han iech in die sjpaskapel-lesse nit jehad. Wen iech nit aaf en tsouw per ónjeluk ’t pupietersje umsjtoeëset hauw ós “kófferbloazerjruupje” va trompette, tuba en sjuuftrombon jaars nuus tse laache jehad. Iech hauw vuur de trompet jekoaze, wail iech al de trom besjpild hauw bij ’t Jeugdcorps van de Hoots. Noa tswai joar les óp de moezieksjoeël, moeët iech tsouwjeëve dat iech trompet sjpillet mit d’r noadroek óp “pet”. Hauw iech mar noa mieng jedanke jeloesterd dat ’t flaich besser zouw zieë um aa tse vange bij d’r hootsjroep mit klarinet en saxofoon, umdat iech doch va jen Hoots koam.
Iech han bij de moezieksjoeël absjied jenoame mit ’t verjenuge dat iech op mieng trompet tswai lidsjer kank sjpille, nemlieg “’t Sjunste óp de welt” en “Sjtille Nacht”. Mar de jeleëjenheet woabij iech die tswai nommere hingeree kank tröate, hat ziech noeëts vuurjedoa.
Mit ’t letste insjtroement, mieng eje sjtem, hauw iech ateraaf jezieë nog ’t mieëtste succes. Vuur de jekkerij dónge vier i 2001 mit ’t vasteloavendsjruupje “ ’t Darf jinne naam han”  mit aan de sjlajerparade van d’r Kirchröadsjer Vasteloavends Verain. Neëver drei richtieje moezieker woeët iech in ’t jruupje jebombardeerd als “leadzenger”. Wen iech noen de ieëtsjte sjtrofe zing, zalt uur kanne versjtoa dat iech nit vaweëje mieng sjun sjtem durch die drei noa vure woeët jesjtimmeleerd. Wat has doe doch sjun sjong Sjeng, iech zoog ze in ’t sjongssjaaf sjtoa. Óch noa tswai zanglesse woeët ’t nit besser. Vier als jruupje hant ós doe, uvveriejens mit jans vöal sjpas, aafjevónge um mar tse vertrouwe óp mieng passie en karnavalistiesje oessjtroaloeng. En dat klappet wie nog nie. Sjlieslieg han iech doch besjloase um mar hinger de moeziek aa tse jon lofe. Iech kan dan de noeëte die óppen eëd valle wal mit de vus kraache.

 

MAURICE HINZEN
     

   Los 't reëne

   Los ’t reëne óp mie lief
   Los ’t reëne, sjtondelank
   Los ’t lofe bis iech jrank
   Noa nog mieë reën bis dat ’t zieft
   Iech veul ’t wasser óp mie lief
   Veul de drupe durch mie hoar
   De erm weëde sjwoar
   Mieng zieël weëd naas en bejrieft
   Dat de drupe óp miech valle
   Los ze valle, maach miech reng
   Sjpeul miene blik, wèsj mieng heng
   Poets mieng wöad, mie dinke, mie kalle
   Los ’t reëne doamit dat jinne ziet
   Wat vuur die drupe nit versjtaoche bliet
   En durch dat wasser en durch de tsiet
   Reën iech zoeë mieng troane kwiet

 


 

 

Hoemele

Hoemele zunt jraad wie bije
Zelfde kluur mar dan tsevreie

 

 

Winkterkluur

Tsaart jetseerd durch verevlokke lokke wiese beum
Iech dreum en sjtreum durch wiese heng
En reng zunt mieng jedanke die nit mieë jranke
Noa kluur

D’r piensel (of wie inne dieriejent ing moer sjtriecht)

D’r dieriejent, d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide, woar jraad veëdieg mit ing konzeët-rees va zivve wèche durch de binnenlande va Schiermonnikoog mit de moeziekere va “Koens Uvver I-bildoeng”, of kót jezaad : ”K.U.I.” ’t Jruetste kompliement kroge zie dan óch ummer an d’r sjloes va jidder konzeët, went ’t poebliekoem al sjtaunends zaat: wat inne kui! En zoeë woar ’t óch. Noa zivve wèche woar ’t jód heemkómme en d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide vräuet ziech óp ing paar daag oane proof, oane sjtukker, oane moeziek, alling vrij tsiet. Zieng vrauw, ’t Kit va Beits bis Beesel zoog dat evvel jans angesj en sjtóng al mit e liesje veëdieg um de vrij tsiet flot in tse kótte. A Cappella kroog d’r Histor jezaad wat tse doeë woar. Boaven-aa de lies sjtóng de moer in d’r jaad.
De moer in d’r jaad muet ejentlieg ins ópnuits jeverfd weëde. ’t Wies woar al lang nit mieë wies en hei en doa hauw de natoer d’r vuur jezörgd dat e deel van de moer nit óngerdóng vuur ing reliëf-kaat oes d’r letste Bosatlas. Minnieje hobby-bioloog wuer sjtoots jeweë óp zoeng moer wail doa de mieëtste inheemse sjimmel-tsoate in “Hülle und Fülle” jruiete en bluiete. De moer koeët wirklieg inne nuie piensel-sjtrich jebroeche. Alle kluere lofete durjeree, ’t woar jee samesjpèl tse vinge en de solo’s va Módder Natoer woare nit tse uvverzieë. En zoeë koam ’t dat d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide d’r dieriejente-kul i-toesjet vuur inne sjtramme verkenshoare-piensel.

  

Als ieëtsjte bekieket heë ziech ’t sjtuk ins jans jód va kót-bij, noom alles in ziech óp, loeret noa de lestieje sjtukker en besjnautset ziech de valsje noeëte. Heë zoog dierektemang dat ’t e sjwoar sjtuk woar en heë wós dat heë al zie könne moeët i-zetse um dis konzeët jód uvver de buun tse bringe. Hei joof ’t jing proof en zieng vrauw woar ’t lestiegste poebliekoem. Noen moeët heë bewieze dat heë d’r dieriejent woar, jenauw wie ziene pap, d’r Histor Sikkens von Flexa d’r tswaide en ziene opa, d’r Histor Sikkens von Flexa. Nit d’r ieëtsjte wail zienne opa damals nog nit wós of zieng vrauw, ’t Johanna Zeëg va Zölder, hem inne zoon sjenket of ing doater. Tswai jeneratsiejoeëne hant al vuur die moer jesjtange en noen woeëd ’t tsiet vuur de dreide.
Heë laat ’t noeëte-papier vuur ziech óppen eëd doamit dat alles reng bloof, toesjet ziene sjtramme antsóg in vuur e sjun, sjwats mit wies aafjezats aasjtriechers-kabäusje, hoalet mit links d’r dekkel van de verf aaf en sjnappet ziech mit reëts d’r nuie piensel. Häusj duiet heë de verkenshoare in d’r pot en vóng in drei-viertel takt aa tse miesje, ee, tswai, drei. Ee, tswai, drei, inne jemuutlieje Ingelsje wals um mit aa tse vange. Ee, tswai, drei, ee, tswai, drei. Noa ’t miesje van de verf heëvet heë d’r piensel óp, loos nog e paar druppe tseruk valle en toepet mit ’t hoots van d’r piensel vunnef moal flot óp d’r rank. In d’r janse jaad woar jinne laut tse huere. Zieng linker hank hoof heë mit de palm erópper vuur ziech en de reëtserhank mit d’r piensel tsieteret e bis-je. Die hank wós wat noen koam en waded ónjedóldieg óp e tseeche va links. ’t Sjtuk koeët bejinne…..
Jans adagio woeëte de ieëtsjte strich óp de moer aajebraad, va links noa reëts en werm tseruk, rui-ieg en häusj. Mit vaste hank en lieëte tswang joof d’r piensel ziech uvver an d’r wil van ziene maister en de verkenshoare krauwelete de moer óp d’r takt van d’r Histor. D’r dieriejent tsoppet ziene piensel deep in d’r pot en tseret de moer mit d’r inne noa d’r angere glissando. Lang, wiese sjtrich die bij-ee passete en in-ee sjuvete wie vingere in ing höasj. ’t Sjtuk vóng aa tse leëve en enderet ziech bij jiddere sjtrich. De verkenshoare zoegete ziech ópnuits vól mit deë woenderbare latex en mit inne vasberade blik in de oge en inne iezere wil sjneuret d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide uvver zie noeëte-papier en uvver de sjiekste sjimmelfiejoere van zie sjtuk. En sjtriech en wies, en sjtriech en wies. In allegro jóng ’t wieër en d’r piensel hauw jing muite um d’r takt bij tse haode. Eróp en eraaf, va links noa reëts. Ha, wat ing vräud! Freunde! Das Leben ist Lebenswert!! Wie ing hoemel um ing blom vlugt, wie ing oamezeek óp e naasjewoeëde bebbelsje, zoeë danset d’r Histor durch ziene jaad en vuur zieng moer. D’r piensel woar al lang nit mieë nuedieg, vloog durch d’r jaad en loog oes tse druppe in d’r kraag va zienne frisj jewèsje antsóg, deë an de lieng hóng um tse drueje. D’r Histor sjnappet ziech d’r pot verf ónger d’r linker erm en mit reëts woeëd in staccato de moer jebombardeerd mit kladdere verf. Hei en doa woare nog jet sjtuksjere oane verf en die woeëte flot in flagranti al dente aafjewirkd in pizzicato mit de vingere. De moer en alles drum erum woar va boaver bis ónger wies en vóljeklatterd mit ing dikke loag flot-druejende latex. Langzaam mar zicher koam d’r klimax van ’t sjtuk, dat koeët jeweun nit oesblieve. Al forte woeëd de letste drup oes d’r pot jesjnaafd durch d’r dieriejent en óp de moer jevempd. Hauwt de pauke, sjuuft de sjuve, bloast óp die tröate, ’t wirk is jedoa! Woa blieft mienne klimax, woa is die hoeëje C, woa blieft mieng letste noeët?
En doe koam ’t Kit va Beits bis Beesel eroezer en hauw d’r Histor Sikkens von Flexa d’r dreide jans van alling zienne klimax….


                                    Maurice Hinzen

 

 

 
TJEU WETZELER   TILDE FRAUENRATH
     


 

Hiemliesj Kirchroa

 

Hiemliesj is de moezziek die vier hure

um de veer joar mit ’t WMC,

de klanke die Kirchroa klure,

de welt is hei bijee.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel  óp eëd.

 

E sjtuks-je paradies is d’r derejaad,

ja, d’r Gaia Zoo is inne janse sjieke,

vuur ós is deë jemaad,

vier junt noa de dere kieke.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

Hillieg is vuur ós Roda JC d’r foesbalkloeb,

deë jeet ós an ’t hats,

die jonge hant vuur jinne floep,

jelukkieg hant ze óch ingelsjer óp de lats.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

De sjtere van d’r himmel deet me zinge

mit klonetrekke in Kirchroa,

me maat sjpas en deet sjpringe,

mit d’r kloon aa weëd jek jedoa.

Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

’t Sjunste wat d’r Herjod hat oesvónge

is nog ummer ’t Kirchröadsjer plat,

mit vöal j’s weëd jekald en jezónge,

dat is tiepiesj ós sjtad.
Vuur Kirchroa is dat va weëd,

vier hant d’r himmel óp eëd.

 

 

Tjeu Wetzeler

 

 

 

 

Voeshek

 

Ópins, bij ‘t zieë van ee bild, vilt dat woad miech in

Weë dat bekankd vuur kunt wees wat iech ming

Als kink benoa jiddere zóndieg in d’r betste sjtaat

lofete vier ’t peëdsje langs d’r Berebusj eraaf

Van ’t Roldückerveld noa Haander jiddes kier opnui

Ploeëte broamele en fain blomme die sjtónge in blui

De tant Keet wós jemindlieg al besjeed

en zats de vaas mit wasser al jereed

Mit leefde d’r sjtroech blomme woeët aajenoame

dat heur tsimmer ing hoaf wèch doahin sjtónk

hant vier pas wie vier auwer woare vernoame

Doanoa woeët d’r vlaam op d’r dusj jezatse

en loesterete vier als kinger noa hön jesjiechtens en fratse

wat die auwere allenui hauwe oesjevrèse

en ze da menniegmoal durch d’r boer kroge jerèse

’t woare sjun middiege doa ónge óp Haander

Zoeë zies te wie sjun erinneroenge zint ópjesjlage

Tilde Frauenrath

 
     
HANS MOERS  

ANNIE TUMMERS HUPPERETZ

 

 

 

 

 

 

 Sjampere oes jedanke

 

 
 
 
Noeëts sjtoppe
 
sjtreume va wöad,
 
meandere kruuts en kweer
 
durch ing bron jesjiechte,
 
have va jedanke.
 
 
 
Vöal bliet drieve
 
tusje hats en versjtank,
 
sjampere ze d´r sjriever
 
oes zienge wirwar wöad,
 
valle ze i sjtrich óp papier.
 
 
 
Sjrieversjedanke
 
kómme binne,
 
oane klamauw,
 
bereure in ónjewisse
 
d´r leëzer  zieng jedanke.
 
 
 
Annie Tummers-Huppertz