2011 okt III
(laat u voorlezen!)
Neëver 't sjtation sjteet inne appelboom. Inne inkele appel hingt nog draa. E deel likt tusje de bleer ónger d'r boom in 't jraas. Vuur de vinstere en dure zunt breer jehouwe. De verf bladdert aaf. E reklamesjild is versjaose. 't Jeet uvver tsankpasta en wiese tseng. Uvver 't perron leuft ing vrauw. Ze drieënt ziech um en winkt. 'Daag mam.'
Ing vrauw sjteet bij d't i-jank van 't sjtation.
'Daag Wies,' ruft ze.
't Wies zetst ziech óp ing bank. Herfsbleer winge óp. D'r tsóg kunt. Het sjtiegt i. 't Wies zetst ziech bij de vinster. 't Jenist de sjtroale van de herfszon. Het kiekt mit laachende oge eroes. De kingertsiet likt hinger 'm. 't Hat ing jouw erinneróng. Bij de wermde va zieng eldere. Wat óch passeret, floep hauw 't nit zoeëlang d'r pap en de mam d'rbij woare. Jinne floep vuur 't ónweer, d'r boeman, d'r sjwatse piet, d'r duuster. Wen 't an duur ónbesjtendieg woeët, zose ze binne. Kótbijenee. Sjpieële en zinge.
't Wies woar óp bezuk bij zieng mam. 't Is noen zelver mam. 't Jeet tseruk noa zie eje kink. 't Is nog jónk. Nog vrugjoar. Wen zie kink jroeës is, zal het vuur 't Wies herfs zieë.
Voetjoa. Aakome. Absjied kan pieng doeë. Kan vroeë maache.
't Wies neuriet. 'Koom in mieng erm.'
't Drieënt ziech um. Kiekt noa 't sjtation. 't Is jraad nog tse zieë.
Absjied neëme. 't Is herfs. D'r winkter kunt d'rhinger.
