2011 nov IV

(laat u voorlezen!)


 

Woensdieg


De klokke loeë. Nieëvel in de sjtroase. 't Is sjtil. Lanksaam viert d'r doeëdewaan verbij. Ing vrauw bliet sjtoa. Ze kiekt en beugt d'r kop. Inne man nimt de kap aaf. Heë leuft durch. Nog effe drieënt e ziech um.
De kirch is vol. Moeziek en zinge. Lidjer va leefde, leëve. Ummer leëve. De zerk kunt eri. Ainfach, ónjelakt hoots. Natuurlieg. Um tse raeste. En blomme. D'r dekkel e blommebed. Lanksaam va hinge noa vure. Inne troanejank. Jekraesje durch lu, vol va verdris. Troeës durch wöad. Inne sjatte uvver 't leed.
An duur jeet 't verkier wieër. Ing bleeche zon brikt durch. D'r nieëvel luest ziech. D'r doeëdewaan viert voet. Lu winke. De blomme, de moeziek, de wöad, de troane, de troeës blieve hinger.
De klokke loeë.