2011 dec I (laat u voorlezen!)


 

 

De tswaide keëts

An d'r sjloes van d'r november weëd d'r adventskrans ópjezatsd. Óp de kas in 't tsimmer. Inne krans va leëg konserve-bukse. Jered oes d'r dreksbak. Ze sjtunt vuur alle lu. In versjiedene tsoate en moase. Roeë jelakd va leefde. Blinkend vroeë. Veer wiese keëtse. Hei en doa e teks-je jreun. Zommer in d'r winkter. Ieëwieg leëve. Jiddere zóndieg in de advent sjtunt ze drum hin. De famillieë. Pap, mam en tswai kinger. Ze beëne ziech jet en sjtaeche de keëts aa. Um de büet.
Dis joar woeët nog effe jewaad mit d'r adventskrans. De ieëtsjte keëts uvverjesjlage. Ze zunt nog mit ze dreie. Vurrieje waech is de mam bejrave. D'r pastoer zaat in de kirch: ''t Is nit de vroag of 't sjterve zin hat, mar of vier zin draa kanne jeëve.'
Ze sjtaeche de tswaide keëts aa.
De ieëtsjte sjiengt in 't ieëwieje lit.