Klokke

Óp zóndiegmörje loeë de klokke. E vas ritme. Bim bam, bim bam. Neëver de trap van d'r toere hingt de koad van de klok. D'r Louis trukt draa. Jiddere zóndiegmörje, zamsdiegoavend, bejrebnisse. Bij leed en vräud. De lü wisse mit de tüen van de klok besjeed.
'D'r loeë Louis hat jesjproache,' zage ze da.
'Weë is doeëd? Hü weëd jetrouwd.'
Joarelang hat heë als sjriener jewirkt. Noen is heë jepensiejoeëneerd. Zieng sjterke wirkeheng pakke de koad vas. De kweëte kan me nog zieë. Zienne pap hauw ing sjrienerij. Noa zienne doeëd hat d'r Louis 't jesjef uvverjenoame. Tsezame woeënete heë mit zieng mam in e hoes neëver de wirkplaatsj. E paar joar jeleie is óch zieng mam jesjtórve. Zienne vrunk trók doe bij hem i. Ze kanke ziech e leëve lank. In 't dörp wees me nit besser da dat die tswai bijenee hure. 't Is hön leëve. Wie me óch doa-uvver dinkt. Ze krient de daagtsiet jezaad durch de lü. En vuur d'r pastoer is d'r Louis d'r kuster.
Jiddere zóndieg deed d'r Louis de mès mit. Kriet de communie van d'r pastoer en deelt heë ze mit vräud oes an de lü in de kirch. Vuural an zienne vrunk.
De klokke van d'r loeë Louis.
Weë 't hure wil, darf 't hure. Rome is wied voet. En went de hillieje sjtad kótbij wüer, zouw d'r paus 't nit wille hure.
Wat maat 't oes.
Ze hant inne pastoer deë de sjproach van de lü versjteet. En vuur wem de klokke van d'r loeë Louis wie moezziek in de oere klinkt.