'Oe'

't Leentje sjteet hinger de vinster. Het kiekt eroes. D'r pap zitst óp de hoekke. Ing knei óppen eëd. Heë hilt zie klingt vas. Teëje ziech aajeduit mit heng die leëve sjutse. Heng die leefde keure. Losse wase.
Heng va sjenke. Oane eje nóts.
't Leentje duit inne vinger teëje de roet. In d'r jaad zitst inne voeëjel óp inne tak.
'Voeëjel,' zeët d'r pap.
'Oe,' zeët 't Leentje. Kiekt noa d'r pap en laacht.
D'r voeëjel vleit voet.
'Oe,' zeët 't Leentje. Noen oane tse laache.
'D'r voeëjel is voet,' zeët d'r pap.
't Leentje zeët nog e paar moal 'Oe.'
Doa kunt werm inne voeëjel. Deë pikt in 't jraas. 't Leentje krient 't oes, 'Oe.'
'D'r voeëjel is werm tseruk,' laacht d'r pap.
Heë sjpielt mit zie kink e sjpel. De vräud va kómme, 't leed va voetjoa.
D'r voeëjel kiekt noa de vinster. De sjtrüch sjpeiele ziech. Doa wil heë hin. Mit inne sjlaag vleit e teëje de roet. 't Leentje sjrukt. Het vingt aa tse kriesje. D'r voeëjel vilt óppen eëd. Effe bliet heë ligke en vleit da voet. Tswai veersjer kleëve an de roet. 't Leentje duit ziech teëje d'r pap. Jinne 'oe' en jinne laach. Heë trüest zie kink in zieng erm. De wermde van e nès.
'D'r oe kunt sjtrak werm. Heë is noen noa zieng vrunker.'
Da huft e 't Leentje óp.
'Noen bis doe inne voeëjel.'
Het krieënt 't oes. Hoeëg in de loeët in de heng va zienne pap. De tröantjer zunt jedrüegd.
An duur hange tswai veersjer an de roet. Ze danse in d'r wink.
De natoer sjpeielt ziech.
I vräud. I leed.