Koens

De kirissjtuks-jer an de lampepöal woeëte al flot noa Dreikönnigke vervange durch klone. Vane jreun roeë jeël. Blomsjtukker mit vere i bónkte klure. De hoezer jetseerd. Nit alling de reziedens van d’r prins. De dörper woare vrug d’rbij. In hön winkterrouw sjpringleëvend. De ‘narre-rieke’ losse van ziech sjprèche. 
De sjteë vrievete ziech nog d’r sjlof oes de vasteloavends-oge. Doa doert ’t jet langer ier ze óp jank kómme. Mar went ’t eemoal zoeëwied is, da basjt de sjtad oes heur nöad. Va wieë en zieë kómme de vasteloavends-jekke. Ópeejepakt wie óp d’r vasteloavendsposter. Jan Steentaferele. Koens vuur ee joar. Um voet tse werpe. Durch de Dörpssjtroas lofe inne pap en ing mam. E kling kleuntje zitst in e kingerweëntje. Ze junt noa de wieëtsjaf teëjenuvver de kirch. Wat nit noa de sjtad is, truft ziech doa. Lü sjtunt an tieëk of zitse an e dusje. De kinger sjneure rónk. Plaatsj jenóg. ’t Weëd jezónge en jesjoenkelt. De jlazer jód jevöld. ’t Beer jet mieë wie inne euro. D’r abbee is ring. 
Teëje d’r oavend junt ze werm noa heem. Laachende jezichter. ’t Kleuntje in ’t kingerweëntje wiest noa de klone an d’r lampepoal. Binnekóts hange blomme draa. ’t Vrugjoar is óngerweëgs.
’t Dörp rèst nit. ’t Jeet mit. 
Koens vuur joare.