't Kloeblidje

't Foesbalveld likt verlosse d'rbij. De netse van de jole zunt sjtrak jesjpanne vuur d'r nieëkste wedstrijd. 't Lit in de kantien is oes. Dizzen oavend zitse de supportere in 't tejater. D'r verain besjteet hónged joar. Doarum veure versjiedene mitjlieder ing revue óp. 't Lies en d'r Frens zitse óp de ieëtsjte rij. Midde vuur 't podium. Zoeë döks kómme ze nit in 't tejater. Doarum wille ze 't jód zieë. 't Lies pakt ziech de tuut mit klumpjer oes de tèsj. De tuut weëd durch-jejeëve.
'Nit tse wied,' flüstert d'r Frens, 'angesj is dierek de tuut leëg.'
'Sjtel diech nit aa,' zeët 't Lies.
D'r Frens rauwelt nog jet en leëst wieër in 't bus-je mit d'r projram.
'Oas Lies, wat is plat leëze toch lestieg.'
'Da kiek noa de pleëtjer.'
'Waorum kan dat nit in 't Hollendsj.'
'Umdat 't e plat sjtuk is.'
D'r Frens bladert nog jet in 't bus-je. Da sjtelt de harmonie ziech óp in d'r zaal. Ze sjpille Koning Voetbal. D'r Frens klatsjt mit. Noa deë marsj jeet 't dóch nit óp. Inne sjpiller kunt va hinge oes d'r zaal. Heë verkeuft lote. De lü laache.
'Woa kunt deë vandan?'
't Lies drieënt ziech um. 'Va hinge oes d'r zaal.'
'Wat inne flauwekul. Iech han betsaalt um jet óp de buun tse zieë.'
'Doe wools toch mit de naas vuuraa zitse,' zeët 't Lies.
D'r loteverkeufer is óngertusje óp de buun kómme.
''t Woeët óch tsiet,' sjoebt d'r Frens.
't Lies klatsjt. 't Dóch jeet óp. De tuut mit klumpjer kunt jraad tseruk.
'Zitst nog jet drin,' vroagt d'r Frens.
'Jenog vuur bis de paus.'
'Iech bin benuit of vier da e klumpje van inne angere krieje.'
'Ssjjj, sjtil,' flüstert inne hinger hön.
D'r Frens sjokkelt mit d'r kop. En sjwiegt. Mar nit vuur lang. D'r Frens en 't Lies vange aa tse laache. 't Helste en 't langste van d'r janse zaal.
'Iech krien jing lóf mieë,' jücht 't Lies.
'Oame blieve, Lies-je,' kókkelt d'r Frens.
D'r loteverkeufer kunt nog e paar moal va hinge oes d'r zaal. D'r Frens is 't allenäu ejaal. Óch dat heë jee klumpje mieë kriet noa de paus. Went an d'r sjloes alle sjpillere óp de buun sjtunt, zinge ze mit monnekasjpillere en de harmonie 't kloeblidje. 't Lies en d'r Frens sjtun 't ieëtsjte reët. Ze zinge va hatse kreftieg mit. Bij 't Lies rolt ing troan uvver de bakke. D'r Frens sjnoeft ziech de naas.
Noa de revue brent 't lit in de kantien. Me hat vöal plezeer. D'r Frens sjteet neëver d'r Lei, d'r loteverkeufer an de tieëk.
'Iech hauw diech jezieë, Lei.'
'Joa, iech diech óch. Doe woars d'r intsiegste deë nit umkiekket.'
'Joa, woarum leufste nit jeweun wie alle angere uvvver de buun?'
'Dat is tejater Frens. Kiek iech han noen buunervaroeng en iech... Wieër kunt heë nit. De monnekasjpillere zetse in. Vuur de zoeëvöalste moal weëd 't kloeblidje jezónge. An duur kan me 't hure. De jole sjtunt verbórje in d'r duuster. An de vanepöal hange nog jing vane. Mar d'r wedstrijd van 't tejater hant ze jewonne.
In de kantien sjtunt nog tswai man vuur de tieëk, d'r Lei en d'r Frens. 't Lies sjteet bij de duur.
'Kóm Frens, iech han pieng an de vus. D'r Frens loestert nit. D'r Lei verzukt hem nog ummer oes tse legke, woarum heë van hinge oes d'r zaal koam. Da zetst 't Lies 't kloeblidje i. De tswai manslü zinge zofort mit. Ze lofe hinger 't Lies aa. 't Lit van de kantien jeet werm oes.
't Kloeblidje nimt hön mit.
Doa i veule ze ziech heem.
't Is hön hemet.