2010 joelie II

(laat u voorlezen!)

Zóndiegs-jool

Haoffinaal. Ing haof sjtond vuur d'r wedstrijd. D'r Ralf foesbalt óp d'r sjtoep. Heë kan d'r jabulani 8 moal hoeëg haode. Van d'r inne vós noa d'r angere. D'r noaberman van de uvverzie zitst óp de kneie in zienne jaad vuur 't hoes. Heë trukt ónkroed oes en wurpt 't in inne emmer. D'r pap sjteet hinger de vinster. Sjtief van de nerve kiekt heë eroes. Noa d'r noaberman.
'Ónkroed oesdoeë,' flüstert d'r pap. 'En dat in inne Oranje emmer. Oranje!'
Da drieënt heë ziech um. Zetst ziech i zienne sjtool. D'r sjtool woa heë deë oavend nog döks oes zouw sjpringe. D'rneëver ligke. D'rhinger kroeffe. Mar 't hauw jeklapt. Jewonne.
Noa d'r wedstrijd woeët besjlaose, dat zóndieg al 't nemlieje moeët passere. De mam in 't Oranje kleedje. Mit de vingere jekrütst.
'Dat kan iech toch nit d'r janse wedstrijd volhaode.'
'Vuur Oranje mótste jet uvver han,' zeët d'r pap. 'En dink draa, Ralf, doe óch mit d'r lieëwe-knuffel in de hank.'
'Mar iech wees nit mieë in wat vuur hank.'
'Dink doa mar bis zóndieg uvver noa.'
'En doe drinks oes 't zelfde jlaas en dezelfde flesj,' laacht de mam.
D'r pap sjud d'r kop.
''t Zelfde jlaas, joa! Mar nit dezelfde flesj. Die is leëg.'
'Da dees te mar jraad alsof,' laacht de mam.
Noen laacht óch d'r pap. Mar waal e bis-je jemeen.
'En nog jet.' Heë wiest mit d'r kop noa de vinster an de vuurzie. 'Hei teëjenuvver, deë mós zóndieg óch 't ónkroed oesdoeë. In d'rzelfde emmer. Oranje emmer. Joa ónkroed, al mós iech 't zelver van tse vure dri-duie.'
Al 't nemlieje.
Dat mós klappe.
Zóndieg.
Mit ing zóndiegs-jool.