2010 sep III - column
(laat u voorlezen!)
Vus
Mit muite kriet 't Lenie de duur óp. 't Wingt hel an duur. D'r kül vilt 'm bauw oes de heng. Binne sjteet inne man óp um tse helpe. Heë hilt de duur óp. 't Lenie laacht vrundlieg.
'Danke, Frens.'
'Mit d'r wink is 't nit jemekkelieg die duur óp tse haode, wa Lenie.'
'Joa, Frens, d'r wink en de vus. 't Jeet nit mieë ezoeë. En doe?'
'Doe zeës 't richtieje, 't jeet nit mieë ezoeë. De vus en de kneie. D'r sjrit weëd klinger. De sjnelheet jeet hingeroes. Nit mieë zoeë wied fietse. En nit mieë zoeë hel.'
't Lenie zetst ziech neëver hem.
'Joa, Frens, en sjpatsere mit inne kül. Wen 't nit tse hel winkt.'
'Da kunt d'r rollator, Lenie. Of rónkbroeze in zoeë keersje.'
'Wat zeët d'r dokter?'
'Óp ünne leëftsiet kan 't artrose zieë. Mar los diech ieëtsjt mar ins noa de vus kiekke.' 't Lenie züet ins.
'Mieng mam zaat ummer, wen ste auwer weëds kries te al, mar nüks wat doogt.' 'Jao, doa kan iech nog wal jet ópneume.'
'Frens, vier mósse vrid d'rmit han.'
'Vrid.? Iech hof lever. Dat 't besser jeet. Iech weël de hofnoeng.'
De mevrauw van de vus maat de duur van 't sjprèchtsimmer óp.
'Mevrauw Verschuren.'
'Bis doe nit an de rij?'
'Doe bis ieëtsjt, Lenie. Doa mós iech vrid mit han,' laacht d'r Hain.
De mevrauw jieët 't Lenie ing hank.
'Irene Verjans.'
'Zieste Lenie, doa hant vier vrid mit.'
De mevrauw kiekt verwóngerd.
't Lenie laacht.
'Irene betseechent vrid.'
't Lenie jeet mit de mevrauw mit. D'r Lei kiekt ze noa.
'Iech dink dat iech óch mar vrid weël.'
(laat u voorlezen!)
Vus
Mit muite kriet 't Lenie de duur óp. 't Wingt hel an duur. D'r kül vilt 'm bauw oes de heng. Binne sjteet inne man óp um tse helpe. Heë hilt de duur óp. 't Lenie laacht vrundlieg.
'Danke, Frens.'
'Mit d'r wink is 't nit jemekkelieg die duur óp tse haode, wa Lenie.'
'Joa, Frens, d'r wink en de vus. 't Jeet nit mieë ezoeë. En doe?'
'Doe zeës 't richtieje, 't jeet nit mieë ezoeë. De vus en de kneie. D'r sjrit weëd klinger. De sjnelheet jeet hingeroes. Nit mieë zoeë wied fietse. En nit mieë zoeë hel.'
't Lenie zetst ziech neëver hem.
'Joa, Frens, en sjpatsere mit inne kül. Wen 't nit tse hel winkt.'
'Da kunt d'r rollator, Lenie. Of rónkbroeze in zoeë keersje.'
'Wat zeët d'r dokter?'
'Óp ünne leëftsiet kan 't artrose zieë. Mar los diech ieëtsjt mar ins noa de vus kiekke.' 't Lenie züet ins.
'Mieng mam zaat ummer, wen ste auwer weëds kries te al, mar nüks wat doogt.' 'Jao, doa kan iech nog wal jet ópneume.'
'Frens, vier mósse vrid d'rmit han.'
'Vrid.? Iech hof lever. Dat 't besser jeet. Iech weël de hofnoeng.'
De mevrauw van de vus maat de duur van 't sjprèchtsimmer óp.
'Mevrauw Verschuren.'
'Bis doe nit an de rij?'
'Doe bis ieëtsjt, Lenie. Doa mós iech vrid mit han,' laacht d'r Hain.
De mevrauw jieët 't Lenie ing hank.
'Irene Verjans.'
'Zieste Lenie, doa hant vier vrid mit.'
De mevrauw kiekt verwóngerd.
't Lenie laacht.
'Irene betseechent vrid.'
't Lenie jeet mit de mevrauw mit. D'r Lei kiekt ze noa.
'Iech dink dat iech óch mar vrid weël.'