2010 okt V
(laat u voorlezen!)
Alle tsiette.
In de herfsvakans zunt de kinger mieëtstens binne jeweë. 't Hal vöal jereënd. Ze zunt bauw nit hinger d'r kompjoeter oeskómme. Bij d'r Dennis en 't Aggie kunt hü bezuk. Doa-óp hant ze ziech jevräud. De sjel jeet. De kinger sjtórme noa de duur.
'Opa!'
Ze vleie 'm um d'r nak.
'Vuurzichtieg,' ruft de mam.
'Wat wilste doamit zage,' zeët d'r opa. 'Iech bin d'r jungste nit mieë. Dat wees iech. Mar vuur kinger is me noeëts tse aod.'
'Kóm opa.'
De kinger trekke hem an de heng 't tsimmer eri. Ze sjpringe óp de bank. D'r opa zetst ziech tusje hön in. Mit d'r opa kanste laache en heë vertselt sjun.
'Opa vertsel nog ins wietste zoeë jroeës woats wie vier,' flüstert d'r Dennis bij hem in 't oer.
't Aggie hat 't jehoeëd en flüstert 't zelfde in 't anger oer. An duur sjleet d'r reën teëje de roete. D'r wink fleut um 't hoes. Bleer vleie durch de loeët. D'r opa kiekt eroes. 'Went iech miech dat weer beziech, da dink iech al e bis-je an Tsinterkloas.' '
'Vertsel opa,' róffe allebei de kinger.
De mam leuft noa de kuche.
'Da maach iech werme kakau.'
Deë middieg jeet 't uvver d'r Tsinterkloas óp zie wies peëd. Deë ainfach jód is vuur alle kinger. Uvver Sjwatse Piete bij sjoorsjting. En sjokkelade muus i sjong.
Went d'r duuste i-vilt deed d'r opa ziech d'r jas aa. Heë jeet noa heem. Tusje de wólke kunt aaf tsouw d'r volle mond kiekke. D'r opa wiest eróp.
'Bij d'r nieëkste volle mond krient vier printe bij d'r kakau. En zinge vier lidjer.'
'Joa opa!'
'Dink draa kinger. Braaf zieë. Iech jeleuf dat de Piette al kómme loestere.'
'Pap, bis doe óch braaf,' laacht de mam.
'Jenauw wie de kinger,' zeët e.
''t Is en bliet 't sjpel van alle tsiette.'
(laat u voorlezen!)
Alle tsiette.
In de herfsvakans zunt de kinger mieëtstens binne jeweë. 't Hal vöal jereënd. Ze zunt bauw nit hinger d'r kompjoeter oeskómme. Bij d'r Dennis en 't Aggie kunt hü bezuk. Doa-óp hant ze ziech jevräud. De sjel jeet. De kinger sjtórme noa de duur.
'Opa!'
Ze vleie 'm um d'r nak.
'Vuurzichtieg,' ruft de mam.
'Wat wilste doamit zage,' zeët d'r opa. 'Iech bin d'r jungste nit mieë. Dat wees iech. Mar vuur kinger is me noeëts tse aod.'
'Kóm opa.'
De kinger trekke hem an de heng 't tsimmer eri. Ze sjpringe óp de bank. D'r opa zetst ziech tusje hön in. Mit d'r opa kanste laache en heë vertselt sjun.
'Opa vertsel nog ins wietste zoeë jroeës woats wie vier,' flüstert d'r Dennis bij hem in 't oer.
't Aggie hat 't jehoeëd en flüstert 't zelfde in 't anger oer. An duur sjleet d'r reën teëje de roete. D'r wink fleut um 't hoes. Bleer vleie durch de loeët. D'r opa kiekt eroes. 'Went iech miech dat weer beziech, da dink iech al e bis-je an Tsinterkloas.' '
'Vertsel opa,' róffe allebei de kinger.
De mam leuft noa de kuche.
'Da maach iech werme kakau.'
Deë middieg jeet 't uvver d'r Tsinterkloas óp zie wies peëd. Deë ainfach jód is vuur alle kinger. Uvver Sjwatse Piete bij sjoorsjting. En sjokkelade muus i sjong.
Went d'r duuste i-vilt deed d'r opa ziech d'r jas aa. Heë jeet noa heem. Tusje de wólke kunt aaf tsouw d'r volle mond kiekke. D'r opa wiest eróp.
'Bij d'r nieëkste volle mond krient vier printe bij d'r kakau. En zinge vier lidjer.'
'Joa opa!'
'Dink draa kinger. Braaf zieë. Iech jeleuf dat de Piette al kómme loestere.'
'Pap, bis doe óch braaf,' laacht de mam.
'Jenauw wie de kinger,' zeët e.
''t Is en bliet 't sjpel van alle tsiette.'