2010 nov IV


(laat u voorlezen!)

Duur

Zoer kiekt d'r John eroes. An duur sjtórmt 't. Jee weer um tse sjpatsere. Dat deed heë ins de wèch mit zieng auw kammerade.
'In hoes is nog jenóg tse doeë,' zeët zieng vrauw.
'Leef An, dat is 't ieëtsjte wats doe ummer zeës.'
'Dat is toch woar. Vruier dongs te al. En noen. Wentste diech derlangs kans maache, deeste 't.'
'Noen huur óp. Mennieg sjtond van mieng vrijtsiet han iech an 't hoes jesjoesterd. Jepienseld, jetappetseerd. D'r jaad. Iech han jenóg derva.'
'John, los diech da koenssjtof dure en rame dri zetse. Trouwens de sjuufduur trukt dat 't vrekt. Zicher noen in d'r winkter veuls te dat.'
'Meenste wat dat kost, An. Nè, nüks derva. Iech dui wal tsiedónke dri.
'Da weëd 't waal tsiet dats te dat dees.'
'Iech mós ze ieëtsjt nog leëze.'
't An jeet noa de kuche. D'r John zetst ziech in d'r jroeëse sjtool bij de vinster. Heë leëst de tsiedónk. 't An kunt mit d'r kaffieë eri. Óp e sjutelsje ligke printe. Tsezame drinke ze d'r kaffieë. D'r wink fleut durch de sjuufduur.
'Iech jeleuf hei i hoes doa wingt d'r wink,' zingt d'r John.
'Sjun jemuutlieg,' laacht 't An.
D'r John lekt de tsiedónk óp d'r sjoeës en drinkt an de tas. Heë wiest noa de duur. 'Ing tsinterkloasduur, jans vuur nüks.'
Heë leëst wieër en fleut. Óch de duur fleut.
Oane tsiedónk.