LINGEDÓCH
’t Letste teks-je van d’r krisboom wurpt ’t in d’r jreune bak. D’r dreide krisdaag vingt het d’r richtieje daag um d’r krisboom aaf tse brèche. ’t Hat jenóg d’rva. Al dat kris-jedeuns. Ejentlieg hingt ’t hem d’r haos oes. D’r janse krisprul wil ’t in d’r jrieze bak werpe. Nit zoeë mar voetwerpe, mar voetpratsje.
Het vingt ’t um óp tse sjisse.
Durch dat letste kunt het óp de jedanke um d’r kriskietsj jraad wie sjissjieve in ing sjisboed óp d’r dusj oes tse kroame. ’t Ieëtsjte lekt het inne krisbal óp d’r dusj. De angere böl blieve in de doeze. Angesj bliet tse winnieg plaatsj uvver vuur d’r res van d’r prul. Mar inne intsieje bol, dat is tse winnieg bol. Tswai böl is e ‘scrotum’ of ing brós vol. Het lekt nog inne bol d’rneëver. Da kunt d’r piek. Inne ópjebloaze krisman à la coca-cola-reklaam. Zilverjekluurde dennekejele. Jebrónsde eechens. Inne nakse engel mit lingedóch, woa de wöad In Excelsius Deo jeknoeveld sjtunt óp ’t krüts tusje de bee. D’r bekankde dom kiekkende jekastreerde sjtier. D’r jiechende eëzel.
Noen kunt ’t an d’r rank van d’r dusj. Doa is nog plaatsj vuur e paar sjöaf. Wie inne blits sjuust ing jedanke an de middelbare sjoeëltsiet durch d’r kop. ’t Moeët ing kris-jedanke óp ’t bord sjrieve. In ing van de zinne koam ’t woad ‘kudde’ an d’r sjloes van d’r rejel. Het zatst ’t sjtreefje um aaf tse kutte tusje de sjtwai lettere ‘d’ en drieënet ziech laachens um noa de angere in de klas. Wieër is ’t nit kómme. De res van d’r krismiddieg hat ’t in de kauw óp d’r jank durchbraad.
Tswai sjaöf zetst ’t neer. In de nieëkste rij óp d’r dusj kómme óch tswai sjaöf. Dat deed ’t mit inne sjtille laach. ’t Kriet sjpas dri. ’t Is jraad of ’t allenäu winniejer sjlim weëd. D’r hoemoor verklingt de ónnüezele wiechtiegheet van ’t jesjwolle krisvermaach. Vol hat ’t de roeës jetróffe. Went ’t d’r voorbak neerzetst, vingt ’t aa tse tswiefele. ’t Kink likt óp d’r kop in de krib. ’t Sjteet óp en jeet noa ’t sjloftsimmer. Doa deet ’t ziech zie feskleed aa. In de kuche sjud ’t ziech e jlaas wien i en jeet an d’rdusj zitse. ’t Sjtaart ing tsiet lang noa zienne kristsóg midde óp d’r dusj. Da entsjlist het ziech um jet tse doeë wat ’t al lang nit mieë jedoa hat, ing kriskaat sjrieve. Mit jroeëse tseerlettere sjrieft ’t midde óp e blanko bledje: ‘iech dink an diech’. Da wurpt ’t d’r krispul voet. ’t Versjwient vuur ummer in d’r jrieze bak. Alling d’r kristsóg nit. Dem zetst ’t óp ’t öavesjte bret van de moerkas. Bis ’t nieëks joar.
Went ’t krisfes werm oesbrikt, sjteet d’r tsóg midde óp d’r dusj. D’rneëver ligke e paar sjtabele kriskate. Jidder wèch van ’t aafjelofe joar hat ’t ing kaat jesjrève, ‘iech dink an diech’. Midden in d’r detsember zunt ze óp de pos jejange.
Zieng eje brivvebus bliet jraad wie de angere krisfeste leëg. Mar óp de krisdaag van dis joar kliengelt d’r auwe telefoon roeëjluiend.
Roeëjluiende krisklanke.
En het zitst in zie feskleed vuur d’r dusj mit brennende keëtse.
’t Kriskink likt mit jesjpreide erm óp d’r ruk in de krib.
Óp d’r lingedóch van d’r engel sjteet mit tseerlettere óp de plaatsj van In Excelsius Deo jesjrève, ‘iech dink an diech’.
’t Letste teks-je van d’r krisboom wurpt ’t in d’r jreune bak. D’r dreide krisdaag vingt het d’r richtieje daag um d’r krisboom aaf tse brèche. ’t Hat jenóg d’rva. Al dat kris-jedeuns. Ejentlieg hingt ’t hem d’r haos oes. D’r janse krisprul wil ’t in d’r jrieze bak werpe. Nit zoeë mar voetwerpe, mar voetpratsje.
Het vingt ’t um óp tse sjisse.
Durch dat letste kunt het óp de jedanke um d’r kriskietsj jraad wie sjissjieve in ing sjisboed óp d’r dusj oes tse kroame. ’t Ieëtsjte lekt het inne krisbal óp d’r dusj. De angere böl blieve in de doeze. Angesj bliet tse winnieg plaatsj uvver vuur d’r res van d’r prul. Mar inne intsieje bol, dat is tse winnieg bol. Tswai böl is e ‘scrotum’ of ing brós vol. Het lekt nog inne bol d’rneëver. Da kunt d’r piek. Inne ópjebloaze krisman à la coca-cola-reklaam. Zilverjekluurde dennekejele. Jebrónsde eechens. Inne nakse engel mit lingedóch, woa de wöad In Excelsius Deo jeknoeveld sjtunt óp ’t krüts tusje de bee. D’r bekankde dom kiekkende jekastreerde sjtier. D’r jiechende eëzel.
Noen kunt ’t an d’r rank van d’r dusj. Doa is nog plaatsj vuur e paar sjöaf. Wie inne blits sjuust ing jedanke an de middelbare sjoeëltsiet durch d’r kop. ’t Moeët ing kris-jedanke óp ’t bord sjrieve. In ing van de zinne koam ’t woad ‘kudde’ an d’r sjloes van d’r rejel. Het zatst ’t sjtreefje um aaf tse kutte tusje de sjtwai lettere ‘d’ en drieënet ziech laachens um noa de angere in de klas. Wieër is ’t nit kómme. De res van d’r krismiddieg hat ’t in de kauw óp d’r jank durchbraad.
Tswai sjaöf zetst ’t neer. In de nieëkste rij óp d’r dusj kómme óch tswai sjaöf. Dat deed ’t mit inne sjtille laach. ’t Kriet sjpas dri. ’t Is jraad of ’t allenäu winniejer sjlim weëd. D’r hoemoor verklingt de ónnüezele wiechtiegheet van ’t jesjwolle krisvermaach. Vol hat ’t de roeës jetróffe. Went ’t d’r voorbak neerzetst, vingt ’t aa tse tswiefele. ’t Kink likt óp d’r kop in de krib. ’t Sjteet óp en jeet noa ’t sjloftsimmer. Doa deet ’t ziech zie feskleed aa. In de kuche sjud ’t ziech e jlaas wien i en jeet an d’rdusj zitse. ’t Sjtaart ing tsiet lang noa zienne kristsóg midde óp d’r dusj. Da entsjlist het ziech um jet tse doeë wat ’t al lang nit mieë jedoa hat, ing kriskaat sjrieve. Mit jroeëse tseerlettere sjrieft ’t midde óp e blanko bledje: ‘iech dink an diech’. Da wurpt ’t d’r krispul voet. ’t Versjwient vuur ummer in d’r jrieze bak. Alling d’r kristsóg nit. Dem zetst ’t óp ’t öavesjte bret van de moerkas. Bis ’t nieëks joar.
Went ’t krisfes werm oesbrikt, sjteet d’r tsóg midde óp d’r dusj. D’rneëver ligke e paar sjtabele kriskate. Jidder wèch van ’t aafjelofe joar hat ’t ing kaat jesjrève, ‘iech dink an diech’. Midden in d’r detsember zunt ze óp de pos jejange.
Zieng eje brivvebus bliet jraad wie de angere krisfeste leëg. Mar óp de krisdaag van dis joar kliengelt d’r auwe telefoon roeëjluiend.
Roeëjluiende krisklanke.
En het zitst in zie feskleed vuur d’r dusj mit brennende keëtse.
’t Kriskink likt mit jesjpreide erm óp d’r ruk in de krib.
Óp d’r lingedóch van d’r engel sjteet mit tseerlettere óp de plaatsj van In Excelsius Deo jesjrève, ‘iech dink an diech’.