d’r tsint en d’r piet
e fes va jónk bis aod

 

 

 

mit  tseechnoenge van d’r guus knebel

 

Deel veer - Ballong

’t Sjteersje viert óp zie fiets-je durch d’r jaad. De noabervrauw kiekt uvver de hek. ‘Kiek wat iech hei han?’
Ze hilt ing ballong vas an e köadje. Doa-óp sjteet ing tseechnoeng van d’r Tsinterkloas.
‘ Vings te ze sjun?’
’t Sjteersje bliet sjtoa. Het knikt.
‘Wils te ze han?’
’t Sjteersje knikt werm.
‘Waad, iech bring ze diech.’
De noabervrauw kunt durch ’t pöats-je.
‘Iech zal de ballong an ’t fiets-je vasbinge. Angesj vleit ze voet.’


“t Sjteersje laacht. De noabervrauw jeet werm tseruk. Ze winkt bij ’t pöats-je. Óch ’t Sjteersje winkt. ’t Viert tsruk noa ’t hoes.
‘Opa, kiek ins wat iech han kraeje.’
D’r opa kiekt durch de vinster. Heë laacht. Óp de sjloebe kunt e eroes. Um d’r nak hat e ziech ing sjal jeknubt.
‘Wat sjun Sjteersje.’
‘Han iech van de vrauw kraeje.’
Het wiest noa  d’r jaad van de noabervrauw.
‘Noen kans te óch vleie mit die fiets-je.’
’t Sjteersje viert  werm noa d’r jaad. De ballong danst an ’t köad-je mit.
‘Voeoeoeoeoe. Iech vlei.’
D’r opa leuft hinger ‘m aa.
‘Woa vleits te hin?’
’t Sjteersje bliet sjtoa.
‘Woa zalle vier hin joa, opa?’
‘Jans hoeëg, kink.’
Het kiekt noa d’r boom.
‘Doa boave in d’r boom.’
‘Nog hoeëjer,’ zeët d’r opa. ‘Ziech d’r mond sjiengt durch de bome,’ zingt e.
‘Woa is d’r mond da?’
‘Wen ’t duuster is kanne vier ‘m zieë.’
‘Is dat doa woa de oma is?’
D’r opa knikt. Heë kiekt eróp.
‘Joa, de oma.’
‘Kunt doa óch d’r Tsinterkloas?’
‘D’r KLoas en de Piete kome uvveral.’
De noabervrauw sjteet nog ummer bij heur in d’r jaad.
‘Iech han nog ing ballong. Vuur d’r opa.’
Ze rikt de ballong uvver de hek. D’r opa pakt ze vas. Heë kiekt noa ’t Sjteersje.
‘Zalle vier ze de oma sjenke?’
’t Sjteersje knikt. D’r opa lieët de ballong los.
Ze kieke ze noa.
‘’t Sjteersje winkt.
‘Dag oma.’
‘Noen kriet de oma óch bezuk van d’r Kloas,’ zeët d’r opa.
De noabervrauw laacht.
‘Tsnterkloas, wat e sjun fes.’
D’r opa zingt, ‘Ziech d’r mond sjiengt durch de bome’.
’t  Is frisj an jen duur. Ze winke noa de noabervrauw. En junt eri.
‘Tsinterkloas, wat e sjun fes,’ zeët de noabervrauw nog ins.